Zespół Street Dogs pochodzi z Bostonu. Nazwisko jego lidera – Mike’a McColgana było już wcześniej nierozerwalnie związane z tym miastem. Zasłynął on jako frontman Dropkick Murphys. Muzyk przerwał jednak przygodę z tym ostatnim ze składów, kiedy poświęcił się pracy – przez pewien czas, idąc śladami wujka, pracował jako strażak. Mimo to wciąż pisał teksty i kiedy w 2002 roku spotkał basistę Johnny’ego Rioux, postanowił wspólnie z nim powołać do życia nowy projekt, w którym mieli znaleźć się członkowie ich byłych kapel (w przypadku Rioux mowa o Bruisers – drugim obok Dropkick Murphys składzie punkowym prężnie działającym w latach 90. w Bostonie). W kolejnym roku grupa nagrała album „Savin Hill”. Z tej okazji zabukowała też koncert, który właściwie miał być tylko jednorazowym występem. Zainteresowanie publiczności przerosło jednak oczekiwania zespołu. Jego płytę wydała wytwórnia Crosscheck Records, a kalendarz zaczął zapełniać się kolejnymi datami zaplanowanych gigów.
W końcu McColgan i Rioux postanowili całkowicie poświęcić się Street Dogs. W tym czasie Marcus Hollar – młody utalentowany gitarzysta z małego Pilot Point w Teksasie, zachwycony albumem kapeli, postanowił zainteresować ją swoimi umiejętnościami. Po serii nadesłanych demówek i wiadomości, Rioux w końcu spotkał się z Hollarem, który po przesłuchaniu ostatecznie dołączył do formacji i w ciągu kilku miesięcy z muzyka niemającego żadnego doświadczenia ze sceną, stał się gitarzystą występującym z ulubionym zespołem. Wówczas powstał drugi krążek – „Back to the World” (2005). Grupa zaczęła koncertować po Stanach Zjednoczonych, a nawet zagranicą, występując przed takimi składami jak Bad Religion, Social Distortion, The Bouncing Souls i Rancid. Wraz z pojawieniem się trzeciej płyty długogrającej – „Fading American Dream” (2006), rozpoznawalność Street Dogs tylko wzrosła. Zawsze ostra wobec polityki muzyka nabrała większej furii, stała się nieustępliwą polemiką chociażby z działaniami administracji Busha.
Po dołączeniu gitarzysty Tobe Beana III i perkusisty Paula Ruckera (zastąpił Joe Siroisa, dawniej Mighty Mighty Bosstones), skład Street Dogs został ustalony. Grupa podpisała kontrakt z Hallcat Records oraz zaczęła koncertować, podnosząc temperaturę oczekiwania na nowe wydawnictwo – „State of Grace” (2008). Krążek wyprodukował Ted Hutt (Bouncing Souls, Flogging Molly). Dla fanów „politycznej przeszłości” zespołu znalazły się na nim takie kawałki jak „Rebel Song,” „San Patricios” czy przeróbka The Skids – „Into the Valley”. Niemniej, obok pojawiły się „The General’s Boombox” – dedykowane Joe Strummerowi, podkreślające duży wpływ The Clash na brzmienie Street Dogs, a także utwory w pewien sposób związane z Bostonem i przeżytymi w nim doświadczeniami – m.in. „Two Angry Kids”, „Kevin J. O’Toole”, co sprawia, że pod względem tekstów „State of Grace” jest najbardziej osobistym z albumów kapeli. Najnowszym wydawnictwem zespołu jest wydana 28 sierpnia 2010 roku płyta „Street Dogs”.
(biografia: Brendan Kredell)
Skład:
Michael McColgan – wokal
John Rioux – bas
Marcus Hollar – gitara
Tobe Bean III – gitara
Paul Rucker – perkusja
BILETY: 35 / 45 ZŁ
Dostępne w: Klub Ucho, Kawiarnia Cyganeria (ul. 3 maja 27, Gdynia), Salon Muzyczny PULS (Centrum Gemini, Gdynia), sieć Eventim (cena w sieci – 38 zł, eventim.pl – oprócz sprzedaży internetowej, zakup np. w gdańskich Empikach)