Scena muzyczna miasta Wejherowo
|

PAWEŁ-PAWEŁ-ARTUR

Grają ogólnie pojętego rocka. Tak jak mówi nazwa zespołu, gra w nim dwóch Pawłów i jeden Artur. Paweł Seredyn śpiewa i gra na gitarze, a Paweł Taube gra na basie, za to Artur Baranowski – na perkusji. Paweł z Pawłem 3 lata temu zaczęli grać w dwójkę, po około półtora roku umówili się z Arturem na pierwszą próbę i od tego czasu grają w trójkę. Inspiracje mają bardzo różne, nie nastawiają się na konkretny rodzaj muzyki.

 

BRUNO ŚWIATŁOCIEŃ

Zespól Bruno Światłocień powstał z inicjatywy barda, poety i malarza artysty – Bronisława Ehrlicha oraz perkusisty Kordiana Sikorskiego latem 2010 roku w Wejherowie. W tym czasie kapela nagrała płytę „Czerń i Cień” dla wytwórni Zoharum Records. Spotkała się ona z przychylną recenzją koneserów muzyki w kraju i za granicą. Styk zespołu to gatunki dark wave, new wave, industrial noise i ambient. Na koncertach kapela gra energicznie, na granicy space rocka, kraut rocka, punka oraz  new wave. Obecnie występuje w składzie Bronisław Ehrlich – głos, gitara, Kordian Sikorski – perkusja, Mateusz Ostapiuk – gitary, Grzegorz Buller – klawisze i Mieszko Weltrowski – gitara basowa. Nagrywa jednocześnie materiał na kolejną płytę. Z zespołem współpracuje Michał Goran Miegoń (Kiev Office, The Shipyard), który miksuje mu muzykę oraz współpracuje na różnych innych płaszczyznach muzycznych.

 

CALISTA

Pomysł na nowe dzieło muzyczne narodził się w październiku 2011 roku z inicjatywy doświadczonych muzyków – Piotra Dębskiego (gitara), Roberta „Samuraia” Karczewskiego (bas) oraz Łukasza „Młodego” Flizikowskiego (perkusja). Przez pierwsze miesiące grupa muzyków szukała wokalisty, który odświeżyłby jej pomysły i nadał muzyce nowe, nietymczasowe brzmienie. Po niespełna pięciu miesiącach pracy udało się stworzyć zarys początkowych autorskich materiałów, a także odnaleźć młodą i ambitną wokalistkę – Izabelę Boszke, której chryzma dała początek kompletnym narodzinom Calisty. W marcu 2012 roku, jako wciąż „raczkujący”, zespół otrzymał wyróżnienie w festiwalu organizowanym przez Leszka Możdzera – „Ram Tam Tam Start Up!”. W tym ostatnim wzieły udział setki od lat aktywnie działających grup. W lipcu tego samego roku Calista rozpoczęła pracę nad pierwszą debiutancką płytą, nie zaprzestając pracy nad kolejnymi kawałkami. W grudniu 2012 roku pojawiła się po raz pierwszy na gdyńskiej scenie Klubu „Pokład”. Po tym koncercie blagierzy stron detektor.pl i muzzo.pl skomentowali grupę muzyków jako ”cztery świetnie zapowiadające się wejherowskie talenty”. Muzycy następnie kolejno budzili nadzieje słuchaczy na nowe hipnotyzujące i alternatywne brzmienie – w Gdańsku, Słupsku, Wejherowie, Kościerzynie itp. 2013 rok Calista rozpoczęła wydając debiutancki album zatytułowany „No Way Out” (z ang. „Bez Drogi Wyjścia”). Na płycie ukazały się między innymi: promocyjny utwór „My Soul” oraz tytułowy – „No Way Out”.

 

VERONIKA DANKESCHON

Historia zespołu zaczęła się w maju 2002 roku od powstania grupy Twin Ox, której założycielami byli Piotr Rose (gitara; dawniej Zgon, CSN) i Piotr Wojciechowski (bas; dawniej Sekcja Zwłok, Bez Nazwy). Wokalistką została Karolina Zygmuntowicz, drugim gitarzystą – Paweł Wojciechowski, a perkusistą – Darek Cyman. Pod nazwą Veronika Dankeschon zespół wystąpił po raz pierwszy w styczniu 2004 roku. Historyczny koncert odbył się w sali redzkiego MOSiRu. Ponadto kapela grała wielokrotnie w trójmiejskich klubach muzycznych (Ucho, Anawa, Plus), a największy – jak dotąd, koncert odbył się 11 września 2004 roku w wejherowskim amfiteatrze. Na imprezę pod nazwą „Nie – terrorowi i przemocy” przybyło blisko 2000 osób. Oprócz Veroniki Dankeschon wystąpiło kilka innych zespołów z Wejherowa i okolic, a także gość specjalny – Róże Europy (grupa zagrała także podczas drugiej edycji festiwalu, tym razem gwiazdą wieczoru była Armia). Muzyka zespołu to przede wszystkim repertuar własny (inspirowany muzyką takich kapel, jak: KŻW, Pudelsi, Pidżama Porno, O.N.A., Guano Apes, Turbo), a także covery znanych rockowych utworów. Koncerty Veroniki Dankeschon są zawsze widowiskowe, głównie za sprawą dynamicznej wokalistki. Także muzyka formacji nabrała nowego tempa od czasu, kiedy nowym gitarzystą został Piotr Bakuła, a perkusistą – Mirek Fraitag (dawniej Parnas). W lutym 2004 roku grupa wydała album zatytułowany „Veronika D.”. Utwory z tej płytki często są grane w lokalnych rozgłośniach radiowych. Po blisko czteroletniej ciszy zespół powrócił z koncertami, a także z innymi, mocniejszymi aranżacjami swoich utworów.

Vernika Dankeschon to:

Karolina – śpiew
Piotr – bas
Rysiu – gitara
Paweł – gitara
Adam – perkusja

 

SLOVENIAN GIRL

Miał być projektem – odskocznią od codziennych problemów oraz od innych przedsięwzięć muzycznych, w których muzycy na co dzień uczestniczą. Podczas kilku prób powstało ok. 30 minut muzyki, która w większości składała się z improwizacji. Pierwszy oficjalny koncert grupa zagrała 20 sierpnia 2011 roku w Redzie podczas „Prog–rock festiwal”, gdzie została bardzo ciepło przyjęta przez publiczność. Kolejne lokalne koncerty oraz występ na wejherowskim „Open Air Rock Festival” a także na motocyklowej imprezie „Moto Krew” w 2012 roku, również przyjęte entuzjastycznie, przyspieszyły wejście do studia muzycznego i nagranie na „setkę” trzech utworów: „Planeta”, „Na mojej ulicy” oraz „Góry moje”. Inspiracji muzycznych grupy należy szukać przede wszystkim w szeroko pojętej muzyce progresywnej lat 70., granej przez takie zespoły jak: Yes, Van der Graaf Generator, Gentle Giant czy polskie SBB. W najbliższym czasie kapela planuje ponownie wejść do studia i nagrać trzy kolejne utwory – wykonywane już na koncertach.

Slovenian Girl to:

Piotr Wojciechowski – bas, śpiew
Damian Podbielski – gitara
Kamil Podbielski – instrumenty klawiszowe
Adam „Żuk” Szczepański – perkusja

 

FOSFOR

Zespół istnieje na polskiej scenie od wielu lat, a jego inicjatorami są Leszek Grzywacz i Maciej Blaszke. Ich zalążki to połowa lat 90. i zespół Succubus, który po dołączeniu Dariusza Tylki przekształcił się we Freedom Of Speech (FOS), by w pierwszych latach nowego millennium przyjąć nową formę i nową nazwę – Fosfor. Przez te kilkanaście lat muzycy zagrali dziesiątki koncertów w całej Polsce, często u boku największych gwiazd polskiej sceny metalowej i alternatywnej (TSA, Acid Drinkers, Coma, Hunter, Turbo, Armia, Dezerter). Wystąpili też na kilku festiwalach, zawsze wzbudzając ogromne zainteresowanie. Jako jedni z pierwszych postawili na komputeryzację i samodzielnie nagrali dwie płyty: w 2001 roku – „No Motive”, która zebrała bardzo dobre recenzje („Gitara i bas”), a w 2008 roku – EP „Defy”, z której jeden utwór („Ravage”) znalazł się na płycie wydanej przez Polskie Radio Program Trzeci – „Minimax PL 5″ (wyboru z ponad 200 zespołów dokonał Piotr Kaczkowski). Po kilku latach ciszy grupa postanowiła wejść do studia i zarejestrować nowy materiał. Dziś może pochwalić się nową płytą – „Life In Flames”, nagraną w studio Sounds Great Promotion w Gdyni. Jej realizatorem jest Jakub „Kikut” Mańkowski, a w nagraniach pomagał Jan Galbas. Teledysk do pierwszego utworu – „Don’t ask for more”, zrealizowała młodzież pod okiem Yacha Paszkiewicza w trakcie warsztatów wideoklipu w Filharmonii Kaszubskiej (do obejrzenia w sieci).

Obecny skład:

Dariusz Tylki – wokal
Mariusz Rzepka – gitara
Leszek Grzywacz – bas
Cezary Kejna – gitara
Maciej Blaszke – perkusja

 

WSTĘP: 15 ZŁ (BEZPOŚREDNIO PRZED IMPREZĄ)

 





Komentarze są zamknięte.